Âlemsin

Özleme uzanan gönül yolunda,
Sevgi çiçekleri döküþün âlem.
Yanýma sekerek geldiðin anda,
Gülen gözlerinle bakýþýn âlem.

Kerem’lik sazýnýn tuttum ucunu.
Ömrümü uzattým, aç avucunu.
Gönül madeninden sevda tacýný,
Çileli baþýma takýþýn âlem.

Gamzâde bulutlar gezer baþýmda,
Bahardan köþesin, karlý kýþýmda.
Gamzenden öpmeye uzanýþýmda,
Utanýp geriye sekiþin âlem.

Tatlýdýr içimde, derinden yanýþ,
Bahtýma ödüldür, hasrete banýþ.
Ne düz yol isterim, ne de bir iniþ,
Tahtýna týrmanan yokuþun âlem.

Gözlerin öðretti, gönül dilini,
Ellerim unutmaz, sýcak elini.
Candan kopardýðým sevgi gülünü,
Zülfünün ucuna takýþýn âlem.

Hasretin bahtýmý baðladýðýnda,
Hüzünler canýmý daðladýðýnda,
Yaralý yüreðim aðladýðýnda,
Ah edip içini çekiþin âlem.

Mehmet Nacar
Sosyal Medyada Paylaşın: