Düþündükçe maziyi parçalanýr yüreðim, Her köþeden anýlar bakar aðlatýr beni. Vuslatý yaþamaktý benim bütün ereðim, Yýkýlan hayallerim yakar aðlatýr beni.
Yoluna baktýklarým bekliyorum gelmezler, Gelip eskisi gibi mutlulukla gülmezler. Yarým akýllý oldum sebep onlar bilmezler, Gönlüm sabrýný baþa kakar aðlatýr beni.
Neye benim dediysem uzanýp eller aldý, Güvenip baðlandýðým baþka kapýyý çaldý. Nice muradým vardý hepsi gözümde kaldý, Felek zevk ile çelme takar aðlatýr beni.
Baktýkça aynalara içim kahýr doluyor, Sýzlayan sol yanýma garip þeyler oluyor. Kesiliyor nefesim betim benzim soluyor, Alnýmdan azap teri akar aðlatýr beni.
Saklanýp gecelere, yastýða sarýlýrým, Talihime gücenip, yazgýma darýlýrým. Sabaha dek bin kere topraða karýlýrým, Korkular þimþek gibi çakar aðlatýr beni.
Güneþ doðmayý bilmez saat yerinde sayar. Kirpiklerim birleþmez gözüm uykudan cayar, Fal tuttuðum yýldýzlar tek tek meçhule kayar, Izdýrap kement olur sýkar aðlatýr beni.
Sosyal Medyada Paylaşın:
gelmeyenvuslat Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.