aþklar tam da unutulmuþken ada kentte aþka dair söylenecek ne kaldý diyordu þarký söylemeyi bilmeyen külhanbeyi deniz analarý
yazýlan tüm þiirler bitmiþ sanýlýrken bir adamýn gözlerinden bir kadýnýn ellerinden sevgi ýþýklarý döküldü nergis sokaðýna kanaviçe desenli masalardan defne yapraklý masallara iþlendi
Özgür bir aþktý içi özgür dýþý özgür
yaþam; su ve aþk diye seslendi Musa Aðacýnýn tam altýndan kurumuþ bir kasabanýn aðaçlarý koþunca denize gülümseyerek mine çiçekleri döktü sýladan doðuya doðru kadýn
Anadolu’nun köhne otobüslerinde okunmuþ bir kitap Ege’nin denizi, Akdeniz’in tekneleri onlar mutlu ve memnun tanýklýktan ruhlarýna deðmiþ bulutlara dokunamadý hiç bir yükseklik ve alçaklýk dünyaya dair
Özgür kaldý aþk içi özgür dýþý özgür
Selma Dönmez 31/07/2015
Sosyal Medyada Paylaşın:
selma dönmez Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.