Yine akþamüstü birazdan umutlarým da kararacak
Güneþ daðlarýn ardýndan el sallarken
Yürüyorum yapayalnýz kumsalda
Masmavi umutlarýmýn, pembe hayallerimin
Nasýl kýzýl ateþe döndüðüne þahit oluyorum
O an hafifçe esen rüzgâr sarýlýyor belime
Sürükledi birlikte oturduðumuz yere
Ýkimizde sessizce içmeye baþladýk
Gözleri yaþardý
“Daha çok canýný acýtýr sarhoþluk” dedi
Ýnanmadým! Bir yudum. Bir yudum daha içtim
Hayal kýrýklýklarým ile yaþamayý öðrenmiþken
Can kýrýðý mezarlýðýnda buldum kendimi…
Veda etmeden giderken can tanem izlerini silmeyi
Anýlarý, hatýralarý almayý unuttun
Ama unuttuðun bir þey vardý
Umudu bende unuttun
Sanki bana bir ýþýk býrakmýþtýn!
Umut etmek ve hayaller güzeldir
Uçsuz bucaksýz masmavi umutlarým
Sana dair
Düþlerime sýðdýramadýðým tozpembe hayallerim vardý
Sen veda etmeden giderken
Hayal kýrýklýklarým ile yaþamayý öðrendim
Can kýrýðý mezarlýðýnda buldum kendimi…
Düþlerime sýðdýramadýðým
Tozpembe hayallerimi kaç kez yok ettin
Yaþarken öldürdün ayaklar altýna aldýn sevdamý
Birlikte nefes aldýðýmýz ayný havayý kokladýðýmýz
Koca þehri aðlatacak kadar aðýrdý veda etmeden gidiþin
Þimdi yokluðunu koynuma aldým
Hayal kýrýklýklarým ile yaþamayý öðrendim
Can kýrýðý mezarlýðýnda buldum kendimi…
*“Kalbim kýrýldýðýndan beri
Cümlelerim boðazýmda bir yumruk
Harflerim ses tellerime asýlý intihar eyleminde
Susmak anadilim olduðundan beri
Cümlelerim þekilsiz”
Hayal kýrýklýklarým ile yaþamayý öðrendim
Can kýrýðý mezarlýðýnda buldum kendimi…
Birlikte yaþadýk, birlikte öðrendik ömrüm seninle
Acýlara güldük sevinçlere beraber aðladýk
Yüreðimize kan damlattýk
Ben hep sana yandým
Sonunda topraðý yorgan gibi çektim üzerime
Ýnadýna beklerken gelmeyeceðini bile bile
Hayal kýrýklýklarým ile yaþamayý öðrendim
Can kýrýðý mezarlýðýnda buldum kendimi…
MK/27.07.2015
*Sevgili arkadaþým deðerli dost Þimal Güney’e gönül dolusu teþekkürler…