gecenin seyrinde penceremden dinledim dünyanýn sesini ayaz da çatlayan güneþ neden sevgi yoksullarýný sevmez
’müphem bir sancý’ yüreðimdeki sevdanýn güz yanýðýndan doðuyor
þimdi kalemimin ucundan dökülen zehirli sözler yaðmurun fýsýltýsý mýydý yoksa gerçekten yüreði kýrýlan þair miyim
esrarengiz sözleri cennet diye inanan sonra o sözlerle asýlan
þimdi yine dünyanýn varoþlarýndan bir gece güvensizlikten yýkýldý tüm aþklar oysa ben göðsümü yýrtarak sevdamý karanfil kokulu yollara sermiþtim ateþ kýrmýzýsý bakýþlarýna gizlenmiþ yalnýzlýðým kül rengi... ey þarap tadý veren dudaklarýn sen öpmedikçe yüreðimi yalnýzlýðýmýn penceresinden dýþarý bakar üþürüm...
Sosyal Medyada Paylaşın:
erhan güneş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.