MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

GECE DE TEK HECE
kanatlı ateş

GECE DE TEK HECE




Gözlerin,kara bir delikte sesleniyordu
‘’Bul beni aþk’’


Issýz ve karanlýktý sokaklar
köyün birinde uzak bir dað saklýyordu melekleri
Ki henüz sesine deðmemiþti adým,o yýllarda
Ben seni arýyordum mutlak,

Þiirlere tutunuyordum bir de,nefeslenmek için gece de..
Bir Þair dokunurdu o zamanlar kanadýma,
Kayýpkentli der kendine,ki bence de öyledir biraz..
Ýçli,biraz da için için yazardý,
Bir tek ben bilirdim þiirini kalbine yazdýðýný,o Azize’yi baþkasý sanýyordu
Aziz olan kendisiydi..
Çok tamir etmiþliði vardý dizelerimi, varolsun dosttu her daim..


SU, benim devrim ve biraz da evim,
Aþk diyordum..


Son gördüðümde aþký,daraðacýnda unutulmuþtu.
Ölmüyordu da yazýk,
Bu devirde de gönderilmiþti sürgüne..
Herkes aþký arýyordu kaleminde ama hiç kimse vermiyordu imzasýný diðerine..
Biraz da teslim olmak deðil miydi aþk oysa,





Hikayem uzun sürecek sanýyordum o yýllarda iþte,
Zamansýz,
esiyordu rüzgar,
Fýrtýna herkesin evinde kýrýyordu aileleri,
çatýlar yerle bir,
Kimse kurtulamaz diyordum o depremden.

Akýl hür,yaþam hür,
oysa baðýmlýyýz saza ve türküye
Ýnsanýz elbet,iþte ne kadar kaldýysa içimizde

Kanadýmýn yarýsý kýrýk,tek dalým kalmamýþ ki yanmayan
Þairin sancýsý iþte tam bu durakta alazlanýr,
Üþür herkes sýcakken,bulamaz çünkü kalemini yýkan ateþi..
yüz yýldýr sayýklanan o tevhid,ömrüm iþte ömrüm..




Yýldýz bana döndü yüzünü
su olup aktý,göklerden içime bir oluk açtý..
kara bir melek geldi,sakladý yüzünü gözümden
Sok þu ayaklarýný suya da,durulansýn için,dedi
Daðýldýk, kalabalýklarca insan seli kumlarda
Aldý deniz birazýný,meðer çok kötülermiþ,ayýklanamadýlar dalgalardan..
Koþtuk bulduk bir minare tepesi,
Farklý dinlerin kölelerini gördüm o an,biraz ürktüm..

Delice birbirlerini ezip,arþa kavuþacaklarýný sanýyorlardý
Saflar dedim sessizce,
Bir aðaç buldum,dinleneyim diye gölgesinde bir müddet..
Bir baktým
20 yýl geçmiþ..


Bir su vardý,herkes yüzüyordu,
gördüm
boþluktu saydam,
Dokundum su,baktým hava
Göremedim bir türlü o sihri,
elimde ýslak,
aklým yetmedi,iyiyim dedim kendi kendime.

Gece oldu
Boþ bir evde buldum kendimi
Duvarlarýn yarýsý ayna
aynanýn yarasý yüzüm
Korktum kapattým ellerimle kalbimi
Gel dedi bir ses,
Korkma gel.
Peþine düþtüm çaresiz..
Bir mezarlýk gördüm,derin bir yas tutulmuþ uðruna
tanýyamadým bir türlü yatanlarý..

Ama dedim
Su içecektim ben,su verecekti biri bana
Öyle demiþti,yeþil gözlü kandaþým.
Bak dedi yukarý,bak..
o ses..

Yýldýz..
Mühür..
Gece..


Ay gece de büyür,

Mýrýldanýyorum
Mýrýldanýyorum..


AÞK TEK HECEDÝR.


Sibel EÞÝYOK



EDEBÝYAT DEFTERÝ’nin deðerli þairlerini,þiirime karýþmaya davet eden ve bu vesile ile iki yýl aradan sonra döndüðüm kalemimi onere eden,deðerli seçici kurul ve üyelerine ve editörlere sonsuz teþekkürlerimle..


Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.