Mutedil alabildiðine Sýradan olsa keþke, Keþke dönsem düne Dün bildiðim o muktedir enginliðe. Saf bildiðim kýrýk yaným Ön safta durduðum kýyýsý uçurumun. Nasiplensem keþke kýyýsýndan köþesinden Baksam yüzüne bir kez daha Henüz ilk kez görmüþçesine.
Bir elimde ucu kýrýk bir kalem Sað yanýmda sevdiklerim Sol yaným boþ hepten Ýçini dolduramadýðým hükümlerde Yol bildiðim Yine de kaybolduðum. Boyunduruðundayým epeydir Adýný dahi bilmediðim… Ne garip þu meylettiðim devran Ne yapsam da yüzümün gülmediði.
Yüzü suyu hürmetine Þu mübarek günün Boðulmaksa en derinde Ya da kaybolmak tek bir gölgede Neye tekabül ederse etsin Ýçimdeki saklý niyetim. Bir kum zerresiyim altý üstü Esaretinde fýrtýnanýn Oradan oraya sürüklendiðim.
Kýymet bilmesen de Sözüm geçmese de kadere Alýþkýným inan ki Hem de ta ezelden. Koþullandýðým ne varsa Hükmü geçen insanoðlu Neye namzet ki Adýna benlik dediðin; Boþ bir torba kadar kifayetsiz Adý beden Ve o göçebe ruh, Geride kalan.
Tek bir kelam Tek bir selam Gýybeti sürer gider Nasýl da konuþurlar ardýndan. Göçüp gitsem bile Bil ki baki kalacak tüm hasret O gök kubbede. Varlýðým hepten hibeli Kýrýk sazýn teli çaðýrýrken adýmý.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülüm Çamlısoy Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.