Bir ev düþlerim; Alabildiðince deniz manzaralý, Maviye sevdalý, Þöyle uzatýnca elini Çekip alacakmýþsýn gibi denizdeki tüm tekneleri… Bir ev düþlerim; Bahçesinde simsiyah gecelerde Uzanýpta bakýnca semaya Sanki, gökteki tüm yýldýzlara dokunabilecekmiþsin gibi.. Bir ev düþlerim; Radyoda coþkulu çalýnan naðmeleri, Dinleyince kalbe huzur verip raksettiren bir çocuðun sevinci gibi… Bir ev düþlerim; Varendasýnda huzurdan sarhoþ olup, “Ah! Nerde o eski günler “ deyip anýlarý yad ettiren… Bir ev düþlerim; Bahçesinde mis kokulu güller, begonviller, Çimenlerinde oturup mutlulukla gülüþen sen ve ben… Bir ev düþlerim; Dedim ya sadece ve sadece ben bir ev düþlerim… Benim ki sadece düþ, Düþünüpte boþ yere üzülme sen…
Leyla GÜNEÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
leyla güneş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.