Düþtüm Gözlerin kadar kara bir geceye Hüzün Sokaklarda oynanan bir oyun gibi Bir gece iki gece üç gece Yok yok sayamýyorum Önüm arkam saðým solum Sobe diyemiyorum Ellerim baþýmýn arasýnda Bitmez hasretlere gebeyim Ben yine bu hayat saklambacýnda Duvarlara yaslanan ebeyim.
Þimdi yokluðunu dinliyorum Varlýðýnýn yerine Kulaklarýma bir uðultu Uzaklardan sesini getiriyor Öyle derinden derine Sen gittiðin andan beri Yýkýðým harabeyim Benim tek taþým topraðýmsýn Sanma ben bir göçebeyim
Azaptar
Sosyal Medyada Paylaşın:
azaptar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.