al kalemi eline otur gönlümün en kuytu köþesine ama sessiz ol uyanmasýn çýðlýklar uyumalarý çok zaman alýyor aþk labirentinde gezdireceðim seni gördüðün her þeyi yaz kaðýda anla düþenin nasýl bir çýkmazda olduðunu tam buldum derken nasýl kaybolduðunu..
labirentin kapýsý tesadüf zincirleri girerken destur de yüzüne kapanýr sevda gökkuþaðý renginde ilk adýmda sana görünür altýndan geçme deðiþirsin tanýyamazsýn kendini kör bir býçakken bilenirsin þafaðýn hükmü sürer gece ökseye tutulmuþ kuþ gibi çýrpýnýrsýn nafile.
labirentte kaybolma tut elimi tecrübe var yanýnda az kaybolmadým bu çýkmaz sokaklarda bak biraz ötede mavi umudun kapýsý önünde yýðýlan gönüller aralýk kapýdan uçacak bir kelebek bekleyiþi yakalama telaþý adým adým nasýl sinmiþ yüzlerine tükenmeyen bir membadýr burasý.
biliyorum az ötede ince bir tülle kapanmýþ odada gözün kapýsý yok içi görünür sanýrsýn gururun soðuk yüzü ardýndan yansýr tül göründüðüne kanma çelikten de pektir giremezsin örülmeye görsün yüzüne.
kýrmýzý kapý var ilerde piþmanlýktýr adý sürülmüþ ne kadar buse varsa dudak kenarýnda bir bir düþer bu kapýda gözyaþýnýn izleri yol yol basma kýrlgandýr.
þimdi çýk labirentten topla kaðýt kalemi koy þapkaný önüne ve düþün düþün ki arkadaþým ben gibi olmak var iþin ucunda çok tecrübe az kavuþma gözyaþýnýn iz yaptýðý ölü yanaklar.
Ayvazým DENÝZ Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayvazım Deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.