''Anneme Mektup''

Anneme mektup…
Bakýyorum saðýma soluma
O sýcaklýðýn hiçbir þey de yok,
Özlüyorum anne seni.
Sana küsmelerimi bile,

Acýktým dediðimde hiç uf puf etmeden
Yavrusu için saatlerce havada kanat çýrpan,
Bir kuþ gibi uçardýn mutfaða…
Gözü hayallerinde olan ben,
O zaman hiçbir deðeri görmezdim.
Ta ki, gurbet tepesine çýkana kadar.

Gözlerim hep seni arýyor,
Evet, sadece gözlerim. Çünkü kalbim hep seninle olduðu için rahat.
Anne, inan seni çok özledim.
Arayamýyorum diye biliyorum kýzýyorsun ama,
Ýnan her gün aklýmdasýn desem yeridir.

Bu arada teyzenin oðlu ile aran nasýl, yani babam!
Anne hani baþýmý ayaðýna koyup senin ile dertleþmek var ya,
O dünyalara deðermiþ be.

Hani yavrusu için canýný verir derler ya,
Bu laf sanki senin için biçilmiþ bir fistan.
Benim melek anam.
Seni hiç unutmayacaðým,
Ta ki hafýzam kaybolana kadar …



özlemin, vuslatla buluþtuðu
günde görüþmek dileðiyle....
Sosyal Medyada Paylaşın: