Her ölüm erkendir, fakat en erken ölüm Yaþamak istediklerimiz ile yaþadýklarýmýz arasýndaki uçurum Sözcükler kurtarýyoruz ölümün elinden, Masum duygular, kirletilmemiþ hayaller… Müebbete mahkûmken tutsaðý olduðumuz düþlerimizden
Benimizi korurken bencilleþiyoruz Gerçek sandýðýmýz yalanlarýmýz karþýsýnda Ve hep karþý kýyýda hayallerimiz, Bir adým ötesindeyken umudun
Ummanlarca umut içinde, vermediðimizi bekliyoruz Emanet bir aþkýn, gerçek sahibiymiþiz gibi böbürlenerek Baþka bedenlerde hak iddia edip Kendimizi dileniyoruz baþkalarýndan Kendimiz bile kendimizin deðilken Belki de bu yüzden insana hasret kalýþýmýz insanda
Gez, göz, arpacýk deyip çekiyoruz tetiði Vuruluyoruz vurduðumuzu sanýrken alnýmýzdan Her avcý, masum birer avdýr bilinmezliðinin karþýsýnda Her beden de hiçliðin çýldýrmýþ bir tanrýsý Arar yazgýsýný yarattýklarýnýn kaderinde
12.06.2014-22.27-Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
Abdulkadir Güngör Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.