ben o mevsimde kalaydým ah keþke kalaydým sýrrýmýzý söylemiþtik uç uç böceklerine bize göz kýrpýyordu bütün yýldýzlar sana baktýkça gözlerim ýþýyordu ah keþke ben ben o mevsimde kalaydým
atlarýmýz vardý akýtmalý sekili ýlgýncar aðacýnýn duldasýnda yarýþýrdýk yele karþý sen doru attaydýn ben yaðýz ata binmiþtim Acem kýrbacý ellerimizde atlarýmýz emre amade sen ve ben yalnýz iþte o an dört nala atlarýmýz
hayal miydi ne sanki bir vardýn bir yoktun az önce az önce o tren geçti içimden ýlgýncar dalýnýn altýndayým ya sen
sýðýrcýklarýn biri geliyor biri gidiyor çiçeði bol ýlgýncar dalýna ben mendil salladým sen miydin yoksa tren miydi giden hiç bilemiyorum
ben hep buradayým ya sen
duyduðum kapý zili deðil ki tren düdüðü tren düdüðü neyse treni býrak geç geç treni geç
çiçekler var ya çiçekler al al kiraz olmuþ ben ýlgýncarýn altýndayým atlarýmýz terkili ya sen
Þükrü BEÞÝKTAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Şükrü Beşiktaş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.