çehresini yazdým zamanýn dolu dolu yalýn yalýn yalnýzlýklarýn umuda boþ umuda hoþ kahýrlara inat.. tepelenirken üzerinde tökezleniyor sevda dedikleri aþka nispet, dört gözle yollara düþen bakýþlar hasrete mahkum özleme niyaz.. yangýnlar da tutuþmuþ gönül geçiremiyor söz kalbin yürekte ki sellerine, akýyor rotasý mechul belli olsada adres.. bekleme boþuna hiç dumansýzlýk var kaderinde dermansýzlýk dertlerinde.. yokluklarý oynuyor seda sessiz feryatlar da.. kaldýrýmlar can fýþkýrýyor ruhun boþ kovanlarýn da.. yad ellerde sen çýkmaz sokaklar da ben, karalara bulanmýþ bulutlar mavileri saklarken gerisinde.. tek þansý yaðmur açýlmasý için göðün yüzü, gülmek için gülebilmek için.. itmek için elinin tersiyle gazabýn taksiratýný, bir daha hiç bir zaman göz göze gelmeme umuduyla, yeþermesi için sonbaharým da baharlarýmýn...
(Berlin,01.06.2015)
Talat Özgen
Sosyal Medyada Paylaşın:
Talat Özgen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.