KARA TREN
Gurbetin yollarýnda demirden zýrh gibiydi,
Yürekleri daðlardý baktýkça kara tren,
Ayýrdý sevenleri oysa onlar sabiydi,
Umursamaz bile hiç taktýkça kara tren.
Acýmaz sevdalara bakmaz hiç göz yaþýna,
Tutuþan ellerini koparýr tek baþýna,
Sarýlan bedenlerin çýrpýnmasý boþuna,
Kavurur yürekleri yaktýkça kara tren.
Kimi ekmek derdine aþar upuzun yolu,
Kýrýlýp kanatlarý tutmaz olur el kolu,
Daha yola çýkmadan sýzlar durur hep solu,
Sýrtlarýna kamçýyý çaktýkça kara tren
Siren sesi duydukça kalbi yerinden söker,
Dizlerin baðý tutmaz gözünden yaþlar döker,
Dönüþ yolu kalmamýþ masum boynunu büker,
Götürür uzaklara saptýkça kara tren.
Nesrin Önem Demir
30 05 2015
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.