Yokluðun içime dolduðunda saðnak saðnak yüzünde gezer ince parmaklarým ne zaman üzüldüðünü hissetsem gözlerim bir bulutu besler gece çöker gün ortasýnda gönlüme ve çekilir göðsümden en derin sesler ...
her yýldýzdan alacaklýyým bir parça can, bir parça umut, bir parça düþ ne yana savrulsa ellerim alaca þafaðýnda çaðýmýn adresim hep kara kýþ ...
Bu sýðýnamadýðým, bu doðamadýðým dünya bilmez içimin nehrini gözümden taþmasa, el de görmez ayrýlýðýn beni besleyen zehrini
Ne kadar piþsekte yalnýzlýktan iki çömlek içinde o kadar vefalýdýr yüreklerimiz, bilirim ne zaman kirlensem kendi pisliðimde sevdanla gönlümü temizleyebilirim ...
Üzülme , kýrgýnlýðým bile sevdandan baþ koyduðun yastýða bile hali hazýr düþmanlýðým bu acayip hayatta sadece yanlýþ yerde doðmak tek piþmanlýðým
Sen bilmezdin ben gülüþüne hasret uyurdum Sen bilmezdin ufalanýrdým kendi kendime Bir hayat payý dudaðýmda sussam öleceksin konuþturma beni , sorsam ne diyeceksin?
Gölgeni döktüðün sokaklar bilmez seni beni bilmez ana kucaðý kadar huzurlu yataklar
Diþlerimi sýkmýþým sýmsýký elimde resmin dilimde adýn anla iþte seni ne biçim sevmiþ bu kadýn
Hep ayný durak ayný saat hep ayný umut ayný ben ayný masal uzansan yanýma misal ... ellerimin arasýndan saçlarýn geçse olduðun yer cennetim ben bir aciz sen bir þah ne sitem ederim ne ah kendim sevdim kendim sapladým sevdaný baðrýma yüreðimi yatýrdým günaha sevmesen de gitmez aðrýma gerek yok izaha ...
Çiçeklerin açmadýðý yerler gibiyim içim týka basa ayak izi sev iþte sev ! eksilecek misin sanki sev tamamla eksiðimizi
Sev iþte düþünme ... sev iþte ...
Gülþah Gayret / Tekirdað
_ Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülşah Dağlı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.