''İSİMSİZ ÇOCUK''

Maziden bir ses çalar kapýmý,
Utanýr gençliðim anýlardan saklanýr.
Oturur içime hoyrat bir sancý,
Hafif bir uðultuyla sarar sabaha.
Þaha kalkar yine delice cesaretim.
Sorar seni isimsiz satýrlardan.
Korkarým kendimden kaçarým yine bana,
Bohçamda biriken kýrýk düþ kalýntýlarý,
Teker teker býrakýr beni sonbahar ayazýna.
Uzaklarý keser gözüm yine boz bulanýk.
Sönük bir yýldýzý sahiplenir istemeden.
Sýrtýmda payidar bir gecenin esareti,
Meyleder zorla beni yorgun yaþýma.
Haybat birine göz kýrpar istemeden.
Doðmamýþ bir çileye kuçak açarken kaderim,
Kürtaja zorlar yarý baygýn bakirimi.
Üzerime üþüþen kör yarasa gibi.
Taþýrým zorla derinliklerimde.
Korkarým kendimden dönerim yine bana.
Yabancý gibiyim kendime artýk,
Ne yüzüm yüzümü tanýr,
Ne de ben beni sanýrým.
Aynalarýn bile haberi yok giyindiðim yüzden
Tanýmadýðým birine nasýl bakarým.

Selahaddin TEKÝN
Sosyal Medyada Paylaşın: