sessiz yýðýným kimliksiz karamsarým hayata gece karanlýðýnda yola çýkýp gece karanlýðýnda geri dönüyorum zamaný yaratýyorum yaratýcý bana küskün ben ona
gün kararýr sessizlik çöker þehrin üzerine ölüdür gece hüzündür kýþ soðuk,ayaz karanlýktýr mutsuzdur sessizdir kara bulutlar karartýr göz kapaklarýmý
nasýl boyun eðer günebakanlar yön deðiþtirirler gecede küser kapanýrlar ayaz almýþ elma tadýndadýr sýcak suyun buðusunda hain bir býçaktýr gece
küskündür yüreðim gün ne kadar aðýr geçse de buz kesse de ayaklarýmý parmaklarým canlýdýr akvaryumum seyrine doyamadýðým deniz gelir aklýma fýrlatýlan taþla dalga dalga yayýlýp çember olur düþlerimde sensizlik
22-12-2002
cemal karsavran Sosyal Medyada Paylaşın:
cemal karsavran Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.