ar edep ve haya hep birden
eþiklerin de bekler bekler de dururlar
hiç deðilse biraz arý olan varsa beri gelsin diyerek
oysa ki
eþiklerin önüne varanlar tüm deðerlerini kaybetmiþler
kýrk beþ yýlýn izleri çok mu çok aðýr
nerde ki o eski insanlýk o sýmsýcak baðýr
illa ki er kiþi illa ki adam gibi adam
þimdi deðil ki zaman o zaman
sordular hiç bulunmaz mý ki
dendi ki çok çok zor el aman el aman
ya kör olurlar ya lal veya da saðýr –insanlýktan mahrum- alemde doðanlar
doðruluk ve mertlik de sessizce’ne yok olurlar
sürüyle gezerler hep fitnelik içinde ki çakallar
a
h
ah ki ah gönül
v
a
h
vah ki vah þu yüreðime
her açlýkta önüne gelene göz koyan gönül
bir yokla hafýzaný sen gerisin geriye çark ettiklerini
bir düþün ki
bu kadar yanlýþ cadý kýzýnda bile bulunmaz
topla topla hiç bitmiyorlar
yer kalmadý yüreðimizde içimizi de ne kötü acýtýrlar
iþte yine o ve onlarýn dalkavuklarý
hýzýný almýþ bir motor gibi
etrafýn da savrulup da duruyor tüm ahmaklar
öz mecrasýndan çýkmýþ olan her bir þey ateþin kor közlerin de
her daim yakýlýr hasütlüðün fitili hiç bitmemecesine
illa ki bu coðrafyaya dadanýr tacý haçlý olan mahluklar
asýrlar geçse bile
sönmedi sönmeyecek de içlerinde ki kininin þule’si
içimizden topraða götürdükleri bu vatan ve bayrak diye
için için kavrulup da yananlar
hey size diyorum size kalleþliðin icatçýlarý
kaderimize her daim musallat olan þer yuvasý mahlukatlar
geriden hain hain hep de sinsice gülersin
niçin sizler Donkiþot gibi sebepsiz
her bir yerlerimize çer çöpü durmadan saplarsýnýz
oysa ki -tohum babanýz- bu ülkede
istersen bitti de gitti say topyekun yok olduk hepimiz
yedi ceddin ortada kalýr o zaman þu alemde
can verirler içinde ki çöküþlerle her gün ve her gece
sadece özüne aldanmýþlýk kalýr kör nefsinde
ve bahtý kara bu insanlar yeniden yepyeni’den yeþerirler
ya satýlýk o hainler bir bir de gelecek’tirler dizgine
lanetlenmiþ olan gaddar soyunun bu son çýrpýnýþlarýdýr bilesin
Hakkýn hükmüyle taþ yaðdýrýr yaðmur sur’a hesap verme düþünce
korunur –bu toprak ve bayrak- gökler yerler ay ve de güneþince
velhasýl -Ýstanbul- boþ boþuna istenmedi alemlerin tek sahibince
oysa ki senin soy ve sop un’un sonu közlerden çok feci kararacak
bizlerin nesli ise yeniden yeþerip de topyekun artarak çoðalacak
ve
mülkün sahibinin ilk ve son sözü mutlak ki yerle yeksan olacak
istesen de istemesen de sen karardýkça
Ýster ki topraðýn altýnda ister üstünde olsun nerde olursa olsun
Türk ve Ýslamýn nurlu yolu ve bahtý her vakit yemyeþil kalacak…
(29.04.2015) AZAP…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
Sonrada görme görsen ne olur! -Hz. Hasan ve Hz. Hüseyin mucizesi… VATAN ELDEN GİDİYOR...! Ahlak güzel , olmalı! Bir nebze gönül “emek-güven-vefa-sevgi ve dostluğu” taşımıyorsa aşkı göremez... -Bir sen göl misali toplandın yüreğim de… Nerde kaldı Hakka verdiğin söz... -Dert üstüne dert sundun… Bıçak sırtı duygular, doğruyorlar içimi! Affet beni baba ne olursun, anla oğlunu!