Bana bir gün, bir gülü Doðum günüme yakýn bir tarihte göndermiþtin.. Çaðýmýz ve uzaklýðýmýz gereði internet üzerinden.. Öðretmenimize aldýðýmýz güller gibi, Tek baþýnda kutusunda duran.. Dolabýmýn üstünden bana bakýp bakýp duran Kuruyan ama solmayan o gül yok artýk....
Hani öðretmen için, Biþey ifade etsede, etmesede Öðrenci için baþýnýn okþanmasý deðerlidir ya Baþýmýn okþanmasý kadar seyrek ve hatta tek.. Tamam iþte o gül yok artýk..
Bilgisayarýmda isminle kaydedilip, Fotoðraflarýnla doldurulmuþ klasör de yok..
Ve birde göðsümü tam ortasýnda yaralayan Yaram yok..
Ýki gözümden, Ýki damla; Ýki elime düþtüðünden beri, Tek olan burnumun sýzýsýnýn Tek olan kalbime doluþu sebebiyle incittim Tek olan Yaradan’ýmý..
O günden beri faydalý bir ilaç yok bu diyarda benim yarama..
Sosyal Medyada Paylaşın:
karanlık nur Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.