Tek Celsede Ayrılık
Yüreðim paramparça, kanýyor ýlýk ýlýk
Bu aþka reva mýydý tek celsede ayrýlýk
Sen, ne tek kelam ettin, ne de beni dinledin
Ve kýrdýn kalemimi, yüreðimden git dedin
Ne yaptým ki ben sana, neydi benim günahým
Hiçbir yere sýðmýyor inan eyvahým, ahým
Hangi yasa sevene bu kadar zulmederdi
Zifiri bir zindanda ebediyen kal derdi
Hangi hakim kýyardý mecnunun gözyaþýna
Hangi hükmü bozmazdý aþkla yakarýþýna.
Kim olsa, sevdi diye kalbine darýlýrdý
Taþ bile ortasýndan ikiye yarýlýrdý
Bir an olsun, sevmekten vazgeçtiysem öleyim,
Beni nasýl koyduysan boynu bükük, öyleyim
Toprak, su, ay ve güneþ bu sevdaya þahittir
Bilirler ki bu gönül bir tek sana aittir
Þimdi, artýk kaderim sensiz nefes almak mý?
Hicazkâr bir þarkýnýn notasýnda kalmak mý?
Nasýl da ömür boyu okunurum sanmýþým
Oysaki senin için, ucuz bir romanmýþým
Bir anda onca düþü, onca umudu yaktýn
Bir aþký gözü yaþlý, karanlýkta býraktýn.
Bunca þiir ruhuna hesap sormaz mý sandýn
Bu yalnýzlýk seni de bir gün yormaz mý sandýn
Vurmaz mý sandýn hüzün, seni kör bir pusuda
Boðmaz mý gözlerinden akan her damla suda
Yüreðim paramparça, kanýyor ýlýk ýlýk
Bu aþka reva mýydý tek celsede ayrýlýk
Serkan Uçar
22.04 2015
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.