Sen aþka aþýk adam! Sen esmere maþuk adam Nasýl oldu da düþtün sarý tuzaða? Senin gönlün ki çifte fanus, kaç kiþiye birden yanar bilinmez.
Sen ruhu karýþýk adam. Benki gözlerine hiç þiir yazmadým Benki sözlerine hiç kanmadým.. Sýðdýr satýrlarýna aþkýný, mýsralara kat gülüþlerini, Þiire inandýr beni..
Sen hüzne karýþýk adam! Gözlerin! O gözler ki cennet kapýsýna açýlan .. Bakma öyle bana; düþlediðim gibi. Dokunmadýn ki bana bir kez olsun bile. Hüznün gözlerinden yansýr gözlerime Avuç içlerimde yanar korlarý, parmaklarýmdan dökülür aþk külleri.
Sen yürek ürperten adam! Asi bir rüzgarým ben her zaman solunda esen.. iliklerinde dolaþýp, Bütün sevdiklerini içine alabilen nefesimle birleþip, yüreðinde þiirleþen!
Sen Deniz özlemli adam! Yüreðime iþlemiþ sessiz çýðlýklar, kelimelerim kifayetsiz, Ruhuna ram olmuþ gönül mabedim. O yürek ki gem vurulmaz O yürek ki ferman dinlemez. O yürekki aþka saðýr, dua niyetine þiirler yazan.
Ruhuma dokunan,gönlü geniþ adam; Sayki ömrümü sana harcadým, Sayki ömrüne ramak kaldým, Titret artýk ruhumu, tut yüreðimi kaçacak yerim kalmasýn.. sakla beni orda.. Korkut beni sevmelerinle, sar yüreðini yüreðime, kapansýn yürek boþluðum, kalmasýn hayata dair keþkelerim. Sosyal Medyada Paylaşın:
gulbingul Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.