ŞİİR SENİN ADIN

ÞÝÝR SENÝN ADIN

Yalnýz senin için yüreðim aðlarken,
Yalnýzca senden esinlenirken,
Her zaman senin adýný söylerken,
Her ses yalnýz senin nefesinden, týnýlarý alýrken...


Yalnýz senin için hislerim öyle tatlý çýnlýyor,
Bana neler neler söylüyor,
Çeþit çeþit sesler adýnla yankýlanýyor.
Uzaklarda titreþen sevgin kalbimde atar sanki,
Altýn saçlý denizin güneþle dalgalanan uyumu,
Bilinmeyen, týlsýmlý bir girdap gibi,
Beni taa... sonsuz derinliðine çekiyor...

Ýþte! Binlerce yýl seninle orada yaþayabilirim.
Adýn alnýma yazýlarak, kaderimin her satýrýnda,
Silinmez düþünce ve duygularýmdan...
Sensizliðimin mutlak dizeleri arasýna,
Öylesine aðlamaklý dizeler ki her cümlesinde
Acýtan özlemler karalanýyor...

Bütün karanlýklara esir pýrýltýlý ýþýmalar,
Kutsal sevgiyi, korkunç cehennemin acýsýný,
Benim olmayan hayat ve ölümün tadýný.
Semadaki yýldýzlara ve aya bakarak okuyabilirim...

Zefir’den sessizce yankýlanýp sesin gelir bana,
Kýzgýn ve hýrçýn dalgalarýn uðultusundan rüzgarla.
Seni nakarat gibi noktasiz ve kelimesiz yazabilirim...

Okuyabilsinler diye ölümsüz þiirlerle, yüzyýllarca-
Þiir sensin, þiirde senin adýn...

Figen ANAR

Sosyal Medyada Paylaşın: