Yalnızlığıma sırdaş

poyraz vuruyor,
delik deþik vücudum.
ruhuma batan,
kurþun kalem uçlarý
acýlar deþiyor
bir yalnýz adamým
karýnca yuvasý þehirde.
taþtan karþýlýk aldým
insandan yanýldým
þehrin taþ gözleri
kendi körlüðüne inat
ölüm içinde ölümü yaþar
saðýr ve içine kapanýk
gurbet ruhum
yalnýzlýðýma sýrdaþ
duvarlarla yaþýyorum..


Mustafa kaya
15.12.2005 / çengelköy
Sosyal Medyada Paylaşın: