YETİMİN
YETÝMÝN
Dikiþ tutturamaz umutlarýna
Hayalleri sökük olur yetimin
Dert oku saplanýr kanatlarýna
Telekleri dökük olur yetimin
Matlýklar çöküþür haresizdirler
Çatlaklar oluþur çaresizdirler
Kimsesizler kimi yekperedirler
Boyunlarý bükük olur yetimin
Gamlar ýzdýraplar sarýlýr bir bir
Hýsým akrabalar darýlýr bir bir
Tuttunduðu dallar kýrýlýr bir bir
Bastýðý yer çökük olur yetimin
Acýsý sancýsý düzün düzündür
Elleri koynunda büzüm büzümdür
Ýçsel aleminde ezim ezimdir
Yürekleri çekik olur yetimin
Dumanlý rüzgarlý biçare sabi
Dolarda boþalýr bulutlar gibi
Nehir oluþturur nehirler debi
Göz yaþlarý mekik olur yetimin
Altunbaþ bizdeki bu ruhsuzluklar
Daha çok doðurur umutsuzluklar
Her mevsim yetiþen olumsuzluklar
Tarlasýnda ekik olur yetimin
Esmen Altunbaþ
23-03-2015
langenberg
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.