GÖNÜL

Yaþanacak güzel günler, var daha,
Kaderime darýlýp, küsme gönül.
Yarýn, ne yüzle çýkarýz Allah’ a,
Kin tutup orta yere kusma gönül.

Yok belki özün felekle arasý,
Her sýkýntýnýn bulunur çaresi,
Elbet mutluluðun gelir sýrasý,
Yitirip umudunu kesme gönül.

Yar yoluna serdiðim güllerimi,
Serenat ettiðim naðmelerimi,
Kurduðum toz pembe hayallerimi,
Götürüp kaf daðýna asma gönül.

Sevda ile yüreklerde nüksettim,
Avazýmý bülbüllere bahþettim,
Mutluluðu bulutlara nakþettim,
Bak hele, þu çizdiðim resme gönül.

Doðru yolu bulup yanlýz yürürüm,
Geç veyahut güç vuslata varýrým,
Sýr verme dönüp bakma yalvarýrým,
Darýldýp kýrýldýðým isme gönül.

Heyecana ne hacet kalp sýkýþýr,
Sakin göle çaðlayanlar akýþýr,
Hiddet yok sana vakurluk yakýþýr,
Deli boran misali esme gönül.

Kaybettiðim baharýmý görmeden,
Kabe yolunda dizleri yormadan,
Hace-rül esvete yüzü sürmeden,
Beni kara topraða basma gönül.

Fatih Coþgun


Sosyal Medyada Paylaşın: