nasýl düþlerim vardý berrak deniz içinde yüzen balýklar kadar kaygan avuçlarýmdan avuçlarýna dökmek istediðim masmavi umutlardan yapýlma tacý tahtý özgürlük dili sevgiye tutunan el gücünü ondan alýp yükselen koca dað yürek
susmayý öðrenmemiþtim henüz bir iþaretle anlamazdým anlatým dilini gölge insanlarýn gölgesinde oturmamýþtým daha tatmamýþtým acýsýný bir günden diðerine geçerkenki bocalamayý tanýþmamýþtým dilin zehir saçan tavrýyla
her engellemeye karþýn bir bayrak kaldýrýþým olurdu yine de sütliman iken hava birden bozardý karaya boyanýrdý usuma varana deðin vücudum, deðerlerim görmezden gelemezdim benden çýkardýklarý beni yoksa yol alýnmazdý insana çýkýlan merdivenlerden
suyuma taþ koyanlarýn bahçesine nasýl dikilmeliydi gül güle el koyanlara yazýlmalý mýydý zulüm fermaný bendimde her yükseliþinde duvarlar nasýl açýlmalýydý büyük su oluklarý ki harlayarak aksýnlar halktan içeri köy kent demeden önce kadýn ve çocuklardan baþlayarak
bir dünya vardý gözümde cenneti firdevs þans verirdi önce yoksula aça kimsesize, aþ ocak verirdi düzeninde kanatsýz melekler, sevgiler, sevgililer bir bahçede eþit paylaþýrlardý ekmeði, topraðý, suyu, havayý hayallerimdi bunlar masallara aktardýðým, yazmak isteðim
düþlerim vardý, daha da ölmediler
12. 02 . 2015 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.