Karanlýkta Sessiz, sedasýz tek baþýna yürüdüðüm yollar.
Her keskin köþede bir lanet Üzerime yaðýyor kýzýlca kýyamet.
Bir cadý kazaný, Fýkýrdayarak kaynayan, Kurulmuþ hileli kumpaslara nihayet.
Çýðlýk çýðlýða kaçtýðým ve inatla peþimden gelen Senin gölgen, Senli hayaller, ve sen. Sen, bitip tükenmeyen Acýmýn usta mimarý.
Vur çekinmeden, vur balyozu, hiç acýma, Yýk parçala, at bir kenara. geride kalan moloz yýðýnlarýna bak Senin eserin, Çýkar keyfini.
Hatta çekinme, bir sigara yak üstüne, Keyifle, Savur ordan oraya tozu dumaný, Aþk eserini Sergile Duyur cümle aleme Bir hevesti de, Gurur duy kendi kendinle.
Acýlarýmýn içinde yok olurken, ey sen usta cellat, Dar aðacýna doðru yürürken, Baþým dik olacak, Seyre gelenler . Aþk için Verilen ömrü bilecekler,
Bil ki; Ölüm, Ölüm þerbeti, senin elinden güzel...
H. Çiðdem Deniz Sosyal Medyada Paylaşın:
H. Çiğdem ŞİİRBAZ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.