TÜRBÜLANS
Mesela tutunamayýp tek kanatlý bir kuþun rüzgarýna
bulutlara çarpa çarpa kýrldýysa tüm cehhnemin kapýlarý, beni öldü say
bir lavinyanýn travmasýna tutulursa ekinos da kardelenler
kar altýnda ateþ yaktýysam, mesela marttan önce okunursa serçlerin selasý
beni öldü say. Bahar döngüsüne güzden ve buðdaydan ve mavilerden
sesime düþen tüm çocuklardan bana benzeyeni öp en çok
ki üþümesin ellerini ekmekle ýsýtan varoþ yüzlü o þehir
Ýz düþümlerden tiradý bütün aðaçlarýn ve kadýnlarýn
en çok tuza yara seren ki ya elif ya meryem...
Beni öldü say, mesela ceplerimde bir parça Çhe- bir parça Deniz
biraz þiir, biraz aþk, sonra çokca kalabalýk hafýzasýný kaybetmiþ düþlerle
kalbimi ýsýran karýncalardan daha çoksa güne düþen hüzün oraný
geceden çýkartýp siyahý bulutlarla eþ deðer aðla
ve sokak lambalarýna asýlan idamlýk gölgelerden seyretsin alem beni
Nasýl yazýlmasýný istiyorsan kaderini öyle dur kurgusunu bozmadan ol emrin
Ben türbülanslý sokaðýný seçtim dibine ýþýk vermeyen mumlarýn solgun ayininde
Düþündüm de kendi kendime demagojiydi kalbimi verdiðim bütün yer küre
ayný acý yüzün cümleleri, aðlayan gözlerinde tragedyalarla kendini arayan
bir daha sayýlmayacak kadar azalan eksiðim
kuþkulu cinayetin son tanýðý yedi peltekler
karanlýk bir dehlizde siyanür dokusu
beni öldü say diyorum ya...
---
CC_
Aachen
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.