İNSANOĞLU

Susmuþtu doða

Ne bir yaprak kýpýrdýyor ne bir dal çiçeðe duruyordu
Mevsimsizdi zamanlar
Sular çekilmiþ
Toprak kaskatý kesilmiþti

Denizler göller nehirler buzullara dönüþmüþ
Bütün doða olaylarý iþlevini yitirmiþti

Hayvanlar aleminin nesli tükenmiþti bir anda
Daðlar git gide küçülüyordu

Ne ay ne güneþ ne yýldýzlar görünmez olmuþlardý
Bir kýyametti yaþanan sanki

Þaþkýndý insanoðlu
Koþtu aynalara hýzla

Önce kendi görüntüsüne baktý
Telaþla
Aklýný yokladý korkuyla

Sonra diðer insanlarý inceledi
Alýcý gözle

Her þey çok doðal görünüyordu kendi aralarýnda oysa
Rahat bir nefes aldýlar hep birlikte
Bu kýyamete de alýþtýlar tez elden

Adam sende!
Yarýna Allah Kerim dediler

Ve
Gene de
Ýnsanlýðý býrakmadýlar elden!
Sosyal Medyada Paylaşın: