Gittin

Gittin,
Çýð altýnda kaldý bütün yarýnlar,
Ve yarým kaldý þarkýlar.

Gittin,
Yüreðimde fýrtýnalar kopuyor,
Yüreðimde feryat, figân,
Kelimeler üþüyor dudaðýmda
Yüzüm bir boþluða dönük,
Bakýþým donuk,
Bilmem, kime darýlayým,
Kime sarýlayým,
Bilmem…
Ben artýk bir ayrýlýk þiiriyim
Her satýrým ayrý kanar
Beni kim okusa, ciðeri yanar.

Bir düþün yanaðýný okþadým yýllar boyu,
Sesine sarýldým senin,
Kokuna,
Nefesine,
Öpüþüne sarýldým,
Sonra çocukluðuma sarýlýp uyudum,
Ne acý deðil mi baba,
Ben senin kor yokluðunla büyüdüm.

Þimdi hangi iklim ýsýtýr yüreðimi
Hangi çiçek, ellerin gibi kokar
Yüzüme ýlýk ýlýk kim bakar,
Ne zor bilir misin baba,
Yaralý bir yürekte taþýmak umudu
Bütün limanlarda,
Ve tren garlarýnda gülüþünü beklemek
Ne kadar zor bilir misin?

Gittin,
Çýð altýnda kaldý bütün yarýnlar,
Beni bundan böyle kim dinler,
Kim anlar,
Baba.

‘’Þiirin yazýlmasýna ilham kaynaðý olan Osman Vahit Özdal’a teþekkürler,

Osman Vahit Özdal’a ve Baba özlemi duyan herkese armaðan olsun.’’


(Þiiri güne yakýþtýran seçici kurul üyelerine ve tüm okuyuculara teþekkürler.)



23.01.2015

Serkan Uçar

Bu yýlýn ilk þiiri.

Sosyal Medyada Paylaşın: