kirpiklerinin çukurunda yaþamak isterdim hep,, sana en yakýn olabilmek için, kirpiklerinin çukurunda olmak isterdim, damlamaya hazýr gözyaþýný ilk ben tutabilmek için.. sen bana bakardýn anne , bense kirpiklerine .. baþka birþey olamazdým anne özür dilerim , ne çok yürüdüðünde acýyan ayaklarýn, evet haklýsýn acýný almak isteyen bendim, ama ayaklarýnýn altýndaki cennet senindi.. ellerin olmak isterdim anne , ben üþümek isterdim sen üþüme diye , ama elin olsam bile , ellerinin içindeki dua gibi kokamazdým, affet anne ellerin de olmazdým.. ben senin evladýn , sen benim, sevincim , tanýdðým ilk kadýn , güvenim , onurum ,gücüm, duam yakarýþým , babamýn ilk aþký , sen benim kýsaca herþeyim... annem ..
Sosyal Medyada Paylaşın:
esra 345 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.