Ýçimde bir aðaç var, Kökleri yüreðimi sarmýþ. Ýçimde bir aðaç var, Hiç yeþerememiþ. Ey aðaç! Yemiþlerini bile baþkalarýnýn topladýðý, Gölgesine bile sýðýnamadýðým Aðaç Kökleriyle içime çöreklenmiþ, Beni kurutan, kendi kurumayan Aðaç. Sen var ya sen, Ah sen. Gerçekten aðaçmýþsýn Doðanda var odunluk Yine de ne kesip atabildim Ne sobada yakabildim. Ne gölgene sýðýnabildim, Ne ateþine ýsýnabildim. Ýçimde kurutamadýðým aðaç, Beni kurutan kendi Kurumayan aðaç! Ne aðaçmýþsýn ama...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Tacıser Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.