Çala kalem yazýlmýþ hatýra gibiydi söylenmemiþlerim vardý daha seni, çok seviyorum gibi ya da; ben ne zaman büyüdüm baba gibi ne bileyim, belki de beni yalnýz býrakma baba gibi ..... yani, yani þimdi kimle dertleþeceðim sohbetlerim kimle olacak kim benim gerçekte arkadaþým yaþým ötesinde dostum olacak baba býraktýn beni de, hem sensiz hem de yalnýz bu gün, burada sözün son bulduðu yerdeyim baþ ucunda, sanmazmýsýn sensiz korkmam dünya aydýnlýk, insanlar karanlýk, dostlar sahte, hayat vefasýz kimseler yaren olmuyor artýk ..... geçen her gün gibi bu gün de sensiz geçti baba çocukken dýþa akan göz yaþlarým artýk, aðlamaz oldu gözlerim kurudu yüreðim yaþanan her günün sen olduðunu sen tadýnda olduðunu bu gün anladým affet baba seni çok seviyorum seni çok özlüyorum... 18.12.2014///////ayrý kalýþýmýzýn üçüncü yýlý anýsýna...
Sosyal Medyada Paylaşın:
sado63 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.