senmiydin
senmiydin beni benden alan
senmiydin usulca kalbime girip gönlümü çalan
senmiydin bir zaman yolculuðunda beni yarý yolda yapayalnýz koyan
senmiydin acýlarýmýn üstüne dert üstüne dert katan
senmiydin yüreðimin yaralarýna hançerler vuran
senmiydin daðladýkça haykýrýþýma aldýrmadan acýmasýz kulaklarýný týkayan
senmiydin varlýðýmý yokmuþ gibi sayan
senmiydin beni kör kuyularda kaderin ellerinde tutsaklýðýn esarettin de koyan....
senmiydin apaydýnlýk dünyamý karanlýða boðan
senmiydin güneþin sýcaklýðýný benden esirgeyip çalan
senmiydin dað gibi kasvetinle beni buhranlara sokan
senmiydin yaþama sevincim varken benim damarýma usul usul zehrini koyan
senmiydin be hain söyle hadi söyle
senmiydin benim aþkýma sevgime yanlýþ yapan
senmiydin ýrgat ýrgat tarlada taþrada beni hoyratça kullanan
senmiydin avratlýðýma küfür eder gibi hanedanlýk kuran
senmiydin beni benden uzaklaþtýrýp adýma deli damgasý vuran
senmiydin benimle alay edip aþk aþk diye yýlanlarýn koynuna dolan
senmiydin bir gece yarýsý apansýz kaderime hep pusu kuran
senmiydin o kör kuyuda beni ölümle tanýþtýrýp bana hayatý zehredip kan kusturan.......
þiir c.ceylan yýlmaz
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.