S'ye Mektuplar 8
S’YE MEKTUPLAR
---8--- Omzunun kokusunu duymak ve o kokuya dokunamamak ne büyük bir eziyet bilemezsin. Bilemezsin ki seni her sevdiðimde kaçýp giderek, kendime ben eziyet ettim. Olmayacak sevdaya olmayacak dualar etmek ve olmayacak dualarý aminlerle yüzüne sürmek sevda saydýðým þeye yakýþmayacaktý.
Sevmiyorum dedim
Ve seni asla sevmeyeceðim.
Yürüdüm, ilerledim. Arkama bakmadan, nefesini önemsemeden yoluma devam ettim. Her þeyi unutturur denen o zaman, bana seni unutturmadý. Nefesini, adýný, bir kere koklayabildiðim boynunu sonra...
Sonra dibini dizinin...
Kalbim hep hatýrladý.
Kaçmak çare olmadý, kaçmak uzak tutmadý benden seni. Bir yerlerde var olduðunu biliyordum.
Ya da bir yerlerde beni hâlâ sevdiðini...
Kayýp zamanlar vardý, kaybettiðim zamanlarý ben affedemedim
Bütün zamanlar sensizdi
Tüm zamanlar sensizdi ve bütün zamanlar sana aitti. …
“Önümüzde tek bir aþk var ve nasýl yaþarýz ben de bilmiyorum.”
Düþünüyorum, diyorum ki hikâyeye biraz romantizm eklemenin hiç zararý olmaz. Her þey bir akþamüstü baþlasýn, hani denizin masmavi olduðu adý güzel bir þehirde, topuklu ayakkabýlarý onlarla doðmuþ kadar iyi giyebilen kadýnlarýn alýþveriþ yapmayý sevdiði bir caddede…
Ve âþýk olunacak güzel adamlarýn saatlerine bakarak, etraflarýndaki insanlarý o gökleri delen binalardan ayýrmayarak yürüdükleri, caddesi bol, denizi mavi, kýrmýzý kadýnlarý olan o adý güzel þehirde…
O adý güzel þehirde yaþa sen de... Kendinden baþkasýný umursamayan, iþi ve evi arasýnda mekik dokuyan güzel adamlardan biri ol. Ne kadar kýrmýzý kadýn varsa it elinin tersiyle ve önemseme topuklarýný. Þehrin mavisine âþýk ol, ya da denizin berraklýðýna. O kadarla kal, hayatýn tadýný çýkarmak için birkaç bahanesi olan adamlar vardýr ya, tam onlardan iþte.
Elleri kitap kokan bir kadýn olayým ben ve de. Çýkarmayý sevmediðim kocaman gözlüklerim olsun. Ne topuklarý dert edeyim, ne güzel elbiseler çeksin ilgimi. Kýrmýzý kadýnlardan ben de nefret edeyim.
Bir kitapçýlarýný seveyim adý güzel, denizi mavi o þehrin; bir de yakamozlarýný. Kitaplarý yastýk, kumlarý yorgan sayayým ve geceyi ayýn maviye iniþini seyrederek geçireyim. Müziði seveyim, denizin melodisini bestelemeyi deneyeyim.
Beceremeyince, Mozart dinleyip, kitaplarýma geri döneyim.
O kadar döneyim ki satýrlara hem, yaþadýðým adý güzel þehir de dâhil unutayým her þeyi. Tasarýmýný okuduðum her kitapta deðiþtirebildiðim bir þehir olsun rüyalarýmda. Sadece bana ait, sadece benim…
Seni hiç bilmeyeyim.
Sen bir tek denizi sev tabii, denize ait o melodinin yarattýðý kitaplarý bilme. Bilme nasýl bir dünya olduðunu sayfalarýn içinde. Müziði de deniz yarattý biliyor musun diyeyim ve sana hayal kurmayý ben öðreteyim.
Beni bilmeden sen ve seni bilmeden ben, böyle bir adý güzel þehir…
Belki gördük birbirimizi kimbilir
…
Karþýlaþalým bir gün evet. Ben kitaplara dalmýþ, kýrmýzý kadýnlarý ve topuk týkýrtýlarýný hissetmeden; sen saatinden ayýrmadan gözlerini… O kadar hýzlý dön ki, çarpýþalým manzarasý mavi bir sokak baþýnda. Ellerimde birkaç kitap, ben düþeyim. Gözlüklerim kýrýlsýn, çantan parçalansýn senin.
Tut ellerimi benim…
Sonrasý bir bakýþma, kýrmýzý olmayan, topuklu ayakkabý giymemiþ bir kadýnla…
Sonrasý bir telaþ, maviyi seyretmek için!
Bir restoranda son bulmasýn ama, bir düðün salonunda ya da. Her zaman bir aþk, yaþanýp da bitecek deðil ya!
Yaþanmadan bitsin, bir güzel hikâye kalsýn yazabileceðim bana…
Al yýrtýk çantaný, ver kitaplarýmý
Ben döneyim kendi dünyama, seni bilmiyordum; öðrenmeyeyim.
Bir mavide karþýlaþmayý umut da etmeyeyim.
Takayým camý kýrýlmýþ gözlüklerimi ve seni hiç tanýyamadan, baþka bir maviye göndereyim.
ASENA GÜLSÜM GÜNEÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.