MESELA

Yýllar günler aylar geriye aksa;
Dönsem çocukluðumun masum günlerine,
Planlamadan yaþamýþ olsam, oyunlar oynasam,
Oyunlarým insanlarýn yalanlarý üzerine deðil hayallerimin ürünü olsa,
Sadece annemin çaðýrmalarý üzerine heyecanlanýp evimin kapýsýný açsam,
Yarýný dünü deðil aný yaþasam,
Masum duygularým ýslanmasa mesela, hep yeþeren ümitlerimiz olsa,
Dertlerim yaðmurdan þekli bozulan çamurlu oyunlarýma benzese..

Keþke hep babamýn yolunu gözleyen küçük kýz olarak kalsaydým,
Babamýn yorgunluðunu yaþanmýþlýðýný gösteren ellerindeki çizgiler olsaydým, Ve o çizgiler içinde kaybolsaydým...

Veya abla kardeþ kavgalarýnda kalsaydý moral bozukluklarým,
Canýmý yakan sadece koþarken incittiðim kolum bacaðým olsaymýþ,
Keþke bütün hýrslarým babama iyi evlat olma gayesinde geçseymiþ günlerim,


Her kýþ gününe annemin sobada kýzaran ekmek kokusuyla uyansaymýþým,
Her merdivende koþusum annemin yemek kokusuna koþusum olsaymýþ,
Her karanlýkta korktuðumda kýzým iyi misin sesiyle cesaret bulsaymýþým,
Keþke hayattaki tüm birikimim anne babamýn sevgileri olsaymýþ....

(Her daim özlediðim caným aileme )
Sosyal Medyada Paylaşın: