Kývrýla kývrýla dönen tüm o yollarýn nazarýnda Elim hayaline her dokunduðunda Elem bir keder nükseder derinden Son dedim, bu son Rehaveti sessizliðin Çöreklenmiþken baðrýma…
Oysa ölüm olmalýydý ket vuran Ta ki kýyamet kopana kadar. Yýllar mýdýr devrik Hüzün müdür katýk Bir tek ben miyim kýrýk. Yüz müdür dönük Ya da sözler mi bitik…
Yetmeliydi oysa Yetebilmeliydi sevda Dumaný tüterken Sevginin yetebileceði gibi. Romanlardaki nice kahraman Nazý niyazý insanýn Tek kiþilik bir döngüsü Bu seyri seferin Ve son kez gördüðüm O meþ’um gün…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülüm Çamlısoy Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.