zamansýz bir mekanýn orta yerinde düþledim seni, sanki yýllar önce býraktýðým yerdeymiþ gibi.. yaþamak güzel sevdiðim en umulmadýk anda görünce seni, dudaklarýmda düþmeyen þarký gibi içime akýttým seni ve senli yýllarý.. varlýðýn güneþ misali,yakýyor içimi. yokluðun ise kör karanlýkta kalmýþ gibi her yer zifiri karanlýk... týpký bir þarkýnýn sözlerinde olduðu gibi, baþladýðýnda görünen,bittiðinde ise hayallere bürünen.. þimdi en yakýn arkadaþým yine hüzün olur. 10.12.2014 hakan
Sosyal Medyada Paylaşın:
hakan karayanız Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.