bu gönül hüsran yaðmurundan çok yaralanýyor
belki ezelden belki de ebetten kaçýp da geliyor
içe düþmüþçesine yalnýz oluþ
bu nasýl da bir boþ seda böyle
içim neden dýþýmý da yakýyor
iç geçiriyor
içime konunca hüzün
içten yað baðlýyor
Ökkeþin kahvesi tek ilacým
vur dibine tavlanýn zar kaþýnýyor
geçmiþ geleceðe koþarken ellerim mahkum
zifiri karanlýk bu þehir
zindan bile bana bundan çok hafif kalýyor
yýrtacaðým ben bu karanlýðýn çarþafýný
parça parçada savrulacak
ýzdýrabý atacaðým ben gitsin it sürüsüne
belki bir kedi korkup kaçacak
olsun
ne olur ki
köpek kovalayýp duracak ya
ve sansürsüz bir gönül çiçek açarken
her kara gönül aydýnlanacak
ýþýdýkça
bir köþe
ve diðer köþe
mutluluktan uçulacak
mavimsi olan
içim þu an dipsiz bir deniz gibi karanlýk
hani ya güya atmýþtým ben ýzdýrabý
demek ki o bir kader
kovsan da ne gider
ne bir an güler
duruyor iþte
dursun be cancýðazým
o aptaldýr anlamaz zaten
bak elim de
ben beyaz bir boya var
birazdan onu nasýlsa iyi bir boyayacaðým
Sevda sepetini taþýrdýðým gün
Karþý ki manav her sefer de toparlýyordu
buruk bir gönül de kaçýp da duruyordu
iþlediði cürümden
bu nasýl bir sevda ki
hem suç iþlersin
hem de tabana kuvvet kaçarsýn
belki kaçmakta bir tür çözümdür
kaybetmemek için
ürperdi mi ki gönül
kalbine çarpan his tokadýyla
belki de sarsýlmýþtýr
zira içi dýþý çalkalanýyor
ve sevgi yerlere dökülüyor
bende düþersem eðer gönülden ýraða
kovulmuþ bir sevgili gibi
bir gün olup da acep
ýsýnýr mý ki yarin yüreðinde ki affediciliði
düþer miyim yine o gönle
yoksa kavurur mu içimi kahrediciliði
içim buruldukça burulur da kalýr
çýkrýk ipi gibi
asýldýkça derince diþlerle gýcýrdýyor
aðzýmda baþlar bir ekþime
yüzüme buruþukluðu konar
kapansan da dizlerine
içim yanýp burulursa
baþlýyor iþte o an bir hengame
hep feryat kesip duruyor yürek
dýþýmdan içime düþen ne
nedir ki bu sýzý
yakar kavurur kürek kürek
dur durak bilmiyor ki þu gönül
dursana be dursana iþin ne senin
dýþým içime geldi
Ruhum boðuluyor bir yerde
Boðuldukça ruhum
sevgilinin beyaz teni
sus halinde simsiyah ediyor beni
içimde þu an
Karadeniz kadar kabaran bir yürek taþýrken
kýþ uykusundan uyanamýyorum
bu misafirliðe geldik geleli
nerede hakikat
nerede biz
gözlerim hayretten açýkta
hayatý bilip okuyamamaktan
deli bir hindi gibi kabarýp da
hem de üst baþ paralamak tayým
çoktan aklý yitik
bilinçsiz bir zýrdeli durumundayým…
(01.12.2014) AZAP…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
Sonrada görme görsen ne olur! -Hz. Hasan ve Hz. Hüseyin mucizesi… VATAN ELDEN GİDİYOR...! Ahlak güzel , olmalı! Bir nebze gönül “emek-güven-vefa-sevgi ve dostluğu” taşımıyorsa aşkı göremez... -Bir sen göl misali toplandın yüreğim de… Nerde kaldı Hakka verdiğin söz... -Dert üstüne dert sundun… Bıçak sırtı duygular, doğruyorlar içimi! Affet beni baba ne olursun, anla oğlunu!