Söz vermiþtin son defa deneyecektik Böyle yüzüstü býrakýp gitmeyecektin Biliyorum haksýzdým kahrýmý çektin Kaderde bu da yazýlmýþ ayrýlýk varmýþ
Sözümüz bu muydu kavlimiz bu mu Dolabýn boþalmýþ terliðin çöpte Kadehimi,hüznümle her fondip ediþte Ýçime sýzýn yayýlýyor gönlüm ateþte
Bilesin eþyalar da sana darýlmýþ Vazon yerlere düþmüþ tuzla buz olmuþ Köþede duran senden kalan son parça Ayaðý kýrýk þu masif masa, oda olmasa,
Boþalmýþ eþyasýz sevdiðin sofa. Perde de yüzünün gölgesi kalmýþ Kaybettin sandýðýn küpenin teki burada Parfümünün kokusu her yeri sarmýþ
Pencerenin önünde gece sefasý Gitmiyor ki gözümden hiç birinin hatýrasý Bir iki kaktüs bir de katmer küpeli Arayýnca buldum gittiðin yeri Allahtan defterde adresi varmýþ
14 -Temmuz -2007 Ankara
Sosyal Medyada Paylaşın:
yukapel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.