Ben en çok şeker pembesini severim cennetin rengi olduğu için

Gözlerimin rehaveti kirpiklerimden süzülürken
Yerle gök cemrenin dudaðýna
Þeker pembesi bulutlara sürüyor beyaz yalanlarý



Serçeler bahar dansýna baþlýyor
Meltemin dilinde tatlý bir esinti
Baharýn etekleri döküyor gülün dikenlerini
Itýrlý rüzgar savuruyor yokuþ yukarý gazel döküntülerini



Cemreyle dansýna baþlýyor süzülen yýldýzlar
Kayýp ruhlar cennetine düþüyor doðmamýþ çocuklar
Baþlarýnda yaban gülden çelenkler



Ýlk yaz yazý tura oynuyor cemreyle
Ve cemrenin dudaðýnda güz hüzün aðýdýný yakýyor
Bereketin eteklerinde cemreler dökülüyor
Çocuklar þeker pembesi bulutlar serpiyor bu öyküye



Gecenin penceresi açýlýyor kayýp cennete
Çocuklar yürüyor ellerinde defne dallarý
Barýþýn güvercinleri bu seremoniye alkýþ tutuyor



Yüreðimden lale kokulu cemreler damlýyor
Hüzün utanýyor bu þahane tabloya
Ve mor rengine bürünüyor menekþeli yazlar
Bahar pür makyaj en çokta þeker pembesini seviyor


Yedi tepeli masal þehrine kayýp ruhlar iniyor
Kýskanýyor Orhan veli þiirlerini
Ve bir avuç yýldýz serpiyor cemreden aþýrýp


mahmudiye düzkaya





Sosyal Medyada Paylaşın: