ka(n)r kesti yolu elin elimde sýcak bir düþ alemi sana bana baþýmýza çýð düþtü gömüldük birbirimize gözümüzü açmak ölüm sessizliði..
bir dað esintisi uçurur saçlarýmý ellerinin hala sýcaklýðý ellerimde maðaralara çekilir ask korku asýlýr ayaklarýndan.
yýldýz saðanaðýnda gece üþür ay/a sarýlýr dudaðýmda senli türküler ben sýðýnýrým aþkýn kollarýna kollarým buz tutar.
Tan kýzýllýðýnda sessizliði dinlerdik ya hani alfabesi olurdu sessiz harfler sevdamýzýn kulaðýna fýsýldadýðým o sevenlerin öyküsü yalnýz sana yalnýz bana anlatýldý dinle bak gece bile sustu öksürdü gündüzün kýzýllýðý vakit ayrýlýða mý kuruldu?
üþüdüðümde sarýlýrdýk sýmsýký atesin baþýnda odunlarýn alevleri harelenirdi yüzünde alev alev bir aþk sönmek için yüreðime sýðýndý açtým sonuna kadar kapýlarýmý rüzgar çarpar yüzüme sen çarparsýn gözüme.
yeþil parkalý bir adamsýn devrim þarkýlarý dudak uçlarýnda elinde baston týrmanýrsýn gökyüzüne kar keser yollarýný dil keser yollarýný kanar beyaza ka(r)n keser her yaný.
tipinin dövdüðü bir çocuk kaybolmuþ bir öykünün peþinden sürüklenir kurt ulumasý kulaklarda korkuyu tetikler büyür büyüdüðüne piþman ayaklar batar kar/ýn beyazýna belinde kýrmýzý kurdele sana bana dolanýr bir kardelen topraða gömülür.