Tanrılar Günü

çok üzüldü
baþýný saklayýp yastýða soktu
eski geceler heybetlidir
yarýn olmaz
olur ise parka gideceðim
babamda gelsin
sonra kardeþlerimle þakalaþýp
beni aðlatana dek

aðaç yakan güneþin sesi
oyalama taht inip kalkýyor
sýkýlýp ormanlara kaçmak istiyorum
gök kime yakýn
kimin boynu gýdýklanýyorsa o veda etsin
feragat edip korkusundan

yarýn tanrýlar günü
giyinip kuþanýp el öpmeye gideceðim
cami duvarýnda silah sesleri
kuþlar uçuþuyor mezarlýðýn üstünde
bir kaç adam ölmüþ
ölmüþlerle olmuþlar ayný deðil
patikalarý yan yola sapan baþka biri gibi
günün kýyýsýndan geçiyorum

uyurken sýrýtýyor laflayan gece
çoðalýp bir birine karýþan baþka daðýn arkasý
onun sarhoþ gözleri hala üstümüzde
bize kurþunlar sýkmaya devam ediyor

yara aldým galiba
galiba sandallarýmýz delindi
sulara büküp kendimi
nedense
orada bir hiçlik
cesaret verip duruyor yok oluþumuza
mutluluk diyor ikide bir
mutlu olmak basit bir þeymiþ gibi
ellerini ovuþturuyor þeytan

öpülüp baþý arkasýna düþen
rahatlýðýmý kýskanacak olursanýz eðer
bütün bildiklerimden vazgeçeceðim

rahatsýz olanlarýn kabuðuna saklandýðý
ses geçirmez bu istisna gece
yolun ucunu görmeye meyilli
kalbi heyecan çiçekleriyle dolu
küçük bir çocuðum
ona göre
sakýn silahlarýnýzý kuþanýp
öldürmeye yeltenmeyin bizi.










Sosyal Medyada Paylaşın: