YASTIKLAR…
Sen gelirdin kýþ düþerdi
Üþürdü akþamlarým
Aklýmda sevdiðim yanlarýn
Serçeler
Çiçekler
Pencereler
Hiç durmadan yanýp yanýp sönmeyen þu þehirler….
Sen geçerdin hep geceleyin
Þiirler sulu sepken dökülürken sokaklara
Yorgun yapraklarda topraðýn kokusu
Az ileride çýplak kiraz aðaçlarý
Ne de yakýþýrdý küpelerin
Rüzgar sallarken baharlý saçlarýný…
Üþütmezdi bu yüzden bu iklimler odalarýmý
Karþýmda karanfil kokulu düþlerin
Terliðin
Geceliðin
Çay bardaðýn
Sehpamda azizeleri andýran sýcak duruþun…
Dakik vardiyalý hep þafak vakti uyanýþým
Kokun çalmýþ zilleri (yine)
Dýþarýda uyanan serçelerin ilk þarkýsý
Yalýn ayak bir kuþluk zamaný hem de son kasým…
Ah bu nasýrlý dizlerim her seferinde düþmese sana giden koridorda, þarkýlarla sana koþmaz mýydým sen bu denli uzak yerlerde uyumasaydýn…
Sen aðaçlarý severdin
Ben küçük ömürlü saksýyý
Bu sardunyalarda yüzün
Bu þiirlerde sesin
Sen toprak olmayý severdin
En çok da yaðmurlarýn tenini ýslamasýný
Ýþte bu yüzden ben gözlerime bulutu öðrettim
Yokluðunda yeþil kasýn diye yastýðýn….