Fikrim yolsuzken
Taþtým mavzerden
Þikayet etmeye mecali yenik
Bir o kadar eskiydi elim, yüzüm
Her gün ayný saatte uyanmak alýþkanlýk gibi
Uyanýrken damaðýmda miadýný dolduramayan küfür
Midemde yersiz þamata
Çaya da sataþmýþ olacak ki
Kaynaþamýyoruz nicedir
Guguk kuþlarý balkona gizli saklý yuva yapmýþ
Bunca fakirlikle böyle güzellik akýl karý deðil dedim
Bir avuç buðday ile ziyarete gittim, öðle vaktiydi
Ertesi gün çoluk çocuk yuvasýný terk etmiþ
Hangi yanlýþtayým
Bilemedim
Zamanýn çöplüðünde eþiniyorum
Fark arasam bulunmayacak kadar yitik diðerlerinden
Usanmýþým, tiksinmiþ…
Herkes ve her þeyden
Ýçimde sesi gür dua;
Babam bir arsa alsa
Þehre çýðlýk çýðlýk bakabilecek türden
Topraða bürünüp uzansam
Herkes uyuyunca soyunsam þehrin kahkülüne
Devrim Tülay
13 Kasým 2014 - Okumak Ayrýcalýktýr Dergi
Þiir dostu Sevgili Ahmet Ormancý’ya teþekkürlerimle..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.