Biz sanki fýrtýnaya kapýlmýþ bir tekneden iki ayrý adaya düþtük. Ya da nasýl söylemeli, ayný anda tek yürek kayan iki yýldýzdýk.
Özgürce geçirdim bugünü, Dün de öðleydi Ve yarýn da öyle olacak. Deðil mi ki þiirlerimi sana yazýyorum. Bilirim zaman gelir onlarýn birini okursun. Nasýl bir özgürlükse bu? Belki de okumaný istiyorum. Yüreðimi açmýþým bir kere, durdurmak çok zor. Ne söylesem boþ!
Farkýnda olmadan geçmiþteki her aný ebedileþtirmiþim. Özü þefkat ve sevgi olan varlýðým hayatýn acýmasýzlýðýnda boðulurken, Belli ki yüreðimden hiç gitmemiþsin sen.
Biliyor musun? Bütün hüzünleri affettim. Gecelerle dargýn deðilim artýk. Ýlk zamanlar gece þehir uyuduðunda ben hep uyanýk kaldým. Ama þimdi rüyalarda çok yorulsam da, Baþýmý yastýða koyar koymaz uyuyorum. Ne kadar zor! Mutsuz bir yaþam da, insanlara mutlu gibi görünmek. Ne kadar zor, yaþarken ölmek...
Ve loþ ýþýkta Þimdi karþýmdasýn. Her zamanki yerinde asýk suratýnla oturuyorsun. Önce gülümsüyorum sana. Sonra inanamýyorum burada olduðuna. Gözlerimi ovuþturuyorum, Yoksun.
Pencereyi açýp bakýyorum. Yavaþça terk ediyorsun bahçeyi. Sokak kapkara. Ama yýldýzlarý yakmýþlar yine bu gece de. Mehtap mý var ne, bu mevsimde? Yoksa rüya mý yine? Tütün dumanýný özledim, Yok, hayýr merak etme bir zamanlar üzerimde söndürülen, O lanet þeyi içmeyeceðim. Birazdan baþýmý yastýða koyup, Koyar koymaz uyuyacaðým. Seni düþünmek mi? Asla...
Þiir ve Yorum Mehmet Fikret ÜNALAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
UNALAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.