bu kaçýncý tehir gelmek bilmedi sevinç her durak her gar mesken oldu yüreðime vuslata kaç var keder birikti gözlerimde gözyaþý kusar oldum içimde sanki bir kan denizi gölgemden kaçar oldum bu kentin acý yamalý istasyonlarý aðlayan kaldýrýmlarý tek uðraklarým
beklemek yoruyor insaný lacivert yüzler bulaþýyor gözlerine hayal mi yoksa keder mi ana kucaðýnda bebek gibi yerleþiyor hüzün baþköþeme elleri týrmýk misali bir gökyüzü gece bir köylü iþçisi sanki yeryüzüne çöktü mü kan ve can her köþe
yine gelmedi sevinç bir gece daha ýsmarladý yalnýzlýðýma bu sefer yaðmur da söyledi masama çalsýn hayat yine en derinden ahý kim susturabilir bu hicraný ýslak avuçlarýmdan elbet yükselir bir gün vuslat yerine, bir þükür duasý
- Abdullah Cemek
Sosyal Medyada Paylaşın:
Abdullah Cemek Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.