Özlemler öðütürken kalemim mýsralara Ellerim arkandan aðýtlar yaktý sayfalara Son defa dökülse de göz yaþlarým omuzlarýna Dom dom kurþunlarý nisan alsa da alnýmýn þakaðýna Yine de pervasýzca dökerdim dizeleri göðüs kapaðýna
Öfkem diner belki özlemim söner Haykýrýr suskunluðum sessiz çýðlýklar atarým hoyratca Habersizce verdiðin veda busesi Pýrangalar vurur kalemime Kelepçeler vurur yüreðime acýmasýzca Savrulur isyaným sam yelleriyle Savrulur avrupaya asyaya
Her dakikasý yýl olan zamanlara inat Umut meþalesi yakmak isterdim ýrmaklara Beyaz papatyalar serpiþtirirdim yaslara Istýrap elem hasret biçilirken hayatlara Mor zambaklar ekerdim arþ-ý alaya Ve Ölüm son defa teðet geçerdi belki Aþk-a imza atanlara
14.06.2014
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nafize Akyuz Simsek Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.