caný isterse güneþ girer en küçük bir kovuktan bile içeri gözlerimiz kamaþýr sevinçten bayramda cebi þeker dolu çocuklar gibi kanatlanasýmýz gelir masmavi gökyüzüne
caný istemezse duyulur silâh sesleri bayram seyran tanýmaz köpek bile vurulsa üzülürüz kan izleri geçer sýnýrýmýzdan en dip köþede acý içindedir barýþ attýðýmýz ok,sýrtýmýzdan vurur savunmada kalýrýz kendimizi
yine ekim ektiðimizi biçeriz her ne ise sap, saman ekim yaparýz yeniden uzaklaþmadan son kuþlar yeniden döneriz kendi çevremizde yeni kanatlar eklemek isteriz vurulan kanatlarýmýzýn yerine güneþ ölgün sarý ýþýklarýný gönderir son kez bir umut býrakýr ayaðýmýzýn altýnda çiðnediðimiz suretsiz gölgemize
güneþ hazýrlanýrken evine girmeye bütün duamýz insan gölgelerinin bulmasý bu son kýzýl ýþýkta insaný, kaybolan insanlýðý. yayýlmakla topraða sýnýrýný geniþletmekle insan olmaz ki insan!
beni duydun mu güneþ?!
04 . 10. 2014 / Nazik Gülünay
Bütün arkadaþlarýmýn kurban bayramýný kutluyor, hayýrlar getirmesini diliyorum..
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.